Friday, June 17, 2011

Gajal

वस्यौ वाटो हेरी
फर्किए म फेरी।

र त जुध्यो नजर्
चियाउंदा खेरी।

चोखो त होलानी
त्यो दिल् को मझेरी।

मलाई नै पर्खि
कुवा र पंधेरी।

वलि दिप् झैं तिमी
हिंडौला अंधेरी।

राखे म तिम्लाई
माया जाल् मा वेरी।

राम्री चन्द्रमा झै
रैछ्यौ माया मेरी।

अशोक गौतम क्षितिज
www.kshitizashok.blogspot.com
kshitizashok@gmail.com

0 comments:

Post a Comment