This is default featured slide 1 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured slide 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured slide 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured slide 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured slide 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

Saturday, October 22, 2011

गजल- माला उन्न सयपत्री मखमली विन्दै हौली।



माला उन्न सयपत्री मखमली विन्दै हौली।
यस् पाली त म आउने अरु भन्दा भिन्दै हौली।

टिका लाउन भिनाजु नी जाने होलान् वैनी कंहा,
दुवै जना छिट्टै घर फर्कने दिन् छिन्दै हौली।


प्रदेश वाट म आउने घर् मा पनि खुशी होला,
सप्तरंगी टिका संगै ओखर् मिठाई किन्दै हौली।

झिनी फिनी सेल रोटी तिल अनि कांक्रो अचार्,
के के वन्यो परिकार नियालेर गिन्दै हौली।

चारैतिर झिलीमिली तिहारको रौनक् अर्कै,
खुशी हुंदै डाडा माथी रोटे पिङ् मा रिङ्दै हौली।

सुरु पनि भयो होला दिंउसी भैलो खेल्न लाई,
साथी संगै रमाउदै भैलो तिर हिन्दै हौली।

२०६८/०७/०५

अशोक गौतम क्षितिज

Sunday, October 2, 2011

"गजल" दशैं विशेष

चारै तिर दंशैको त्यो खुशीयाली छायो होला
पल्ला घर् को रामे पनि दंशै मान्न आयो होला।

हुनेले त खशी काट्लान् नहुनेले कठै वरा
वारी कुना फर्सी मुन्टा अनि तोरी रायो होला।

पैले जस्तो छैन अरे आज भोली देश् मा पनि
नयां सरकार गरीव् लाई राहात् पनि ल्यायो होला।

घर् आउने रहर् थियो यहां साहु धेरै वोल्यो
आफ्नो भने कर्म यस्तै विर्खे छुट्टी पायो होला।

घर् अघिको वांस माथी काली कौवा टोलाउदै
यो दशैंमा तिम्रो मान्छे आएन भन्न भ्यायो होला।

२०६८/०६/०९
अशोक गौतम क्षितिज

Monday, September 26, 2011

मुक्तक

दुनियां ले संझदैमा नामी मान्छे गनिदैन।
एकै छिन फुर्काउदा ठुलो मान्छे वनिदैन।
रुप् मा जति अप्सरानै भए पनि संसारमा
चरित्रमा दाग भए राम्रो मान्छे भनिदैन।

२०६८/०६/०५
अशोक गौतम क्षितिज
मो- ९७४१२२१९४४

Sunday, September 25, 2011

गजल

यो मन का पिडा व्यथा मन भित्रै गुन्छु अचेल
विगद का ति पल संझी हिंक्क हिंक्क रुन्छु अचेल।

पहिलो माया पहिलो प्रेम गाह्रो भयो भुल्न लाई
ढुकढुकी मा अझै पनि तिम्रै आवाज सुन्छु अचेल।

म वाट टाढा भयौ तर पनि माया गर्छु
कल्पिन्छु र सपनीमा तिम्रै साथमा हुन्छु अचेल।

खै किन मन दुखायौ अनायासै पराई वन्यौ
अतितको संझना मा तिम्रै तस्विर चुम्छु अचेल।

खुशी हट्यो यो मन वाट उजाडियो जिवन पनि
विवसता र उदासता मा अंधेरी रात चुन्छु अचेल।

पिउने गर्छु सांझ विहान अलीकति मन संहाल्न
संहालिन्न यि आंशुले आफै लाई धुन्छु अचेल।

२०६८/०१/०५
अशोक गौतम क्षितिज

Saturday, September 24, 2011

गजल

आफ्नाले नै दु:ख पर्दा साथ छोड्दा मन दुख्यो
अर्कै संग माया लाई नाता जोड्दा मन दुख्यो।

लोलाउंथे तिम्रा नजर् मन्द मिठो मुस्कान् संगै
तर आज अनायासै नजर् मोड्दा मन दुख्यो।

मुना मदन् जस्तै जोडी वन्ने भन्ने सपना ती
खेर गए वाचा अनि कसम् तोड्दा मन दुख्यो।

पवित्र त्यो माया संगै भर्छु भने त्यो सिउदो
अर्कै लाई भराएर घुम्टो ओढ्दा मन दुख्यो।

फुल वनि फुलीदिन्छु जिवनमा तिम्रो भन्थ्यौ
कोपिला मै झार्यौ अनि वोटै गोड्दा मन दुख्यो।

२०६८/०६/०२
अशोक गौतम क्षितिज

मुक्तक

चौतारीमा रित्तो डोको विसाउने लाई सलाम छ।
नभएका कुरा गर्दै रिसाउने लाई सलाम छ।
सधै भरी आफ्नो कुरा माथी हुनै पर्छ भन्छ्यौ
अनायासै मुटु रेटी घिसाउने लाई सलाम छ।

२०६८/०६/०७
अशोक गौतम क्षितिज

Friday, September 9, 2011

विर सहिद

खै रगत ले ईतिहांस लेख्ने विर सहिद हरु कहां छौ
तिमी हरुले नेपाल आमाको ऋण तिरेर गयौ।

आज भोली कोहि छैनन् यहां तिमी हरु जस्ता विर योद्धा हरु
जस्ले यो मात्री भुमी मा आफ्नो शरीर माटो मा मिलाएर गयौ।

महान क्रान्तीका यात्री हरु, महान युद्धका विर जवान हरु
देश को अस्तित्व जोगाउन, देश लाई वचाउन प्राणको वाजी लगाएर गयौ।

डराएनौ तिमीहरु कहिलै पनि, मिर्त्यु संग लुकामारी खेल्दै
यो देश मा आफ्नो तातो रगत वगाएर गयौ।

कहां छौ अतिवादी सामन्तको पर्खाल ढलाउने शहिद हरु,
निरङ्कुस सामन्तको छानो भत्काउने शहिद हरु,

गरीव दु:खी जनता र सर्वहारा वर्गको निम्ती अमुल्य जिवन छोडेर गयौ।
तिमीहरुको यो वलिदानी को रहस्य वुझिदिने छैन कोही

फेरी नेपाली जनता लाई रुवाउन थालीसके देश हाक्ने हरुले।
तिमीहरु को यो वहादुरीता नेपाली पन र राष्ट्र प्रेम को भावना अंगाल्ने छैनन् यहां
कहां छौ विर शहिद हरु.............
२०६७/०९/२७

अशोक गौतम क्षितिज

Sunday, September 4, 2011

गजल

भेट्न हिंडे उनी लाई अपरिचीत् ठाम भयो
त्यसै वेला कुरीन्टार् मा ठुलै ट्राफिक् जाम भयो।

विच्याड् छुट्यो जातीविधी पार हुने पालो कुर्दा
अघि छिर्ने वाटो छैन पछि मेरो नाम भयो।

आधा घण्टा थोरै अघि घर वाट हिड्न पाईन
टाउको खाने विना फल् को वेफुर्सदी काम भयो।

सुर्य गयो आफ्नै देश क्षितिज् लाई चुम्दै चुम्दै
झिस् मिस् झिस् मिस् अधेंरीदै वाकी पल साम भयो।

नयां ठांउ नयां मान्छे मध्यरात् मा कहां जानु
भेट्न सफल् भैन अनि ठुलै लिला राम भयो।
२०६८/०३/१९

अशोक गौतम क्षितिज
पौंदीअमराई ३ गुल्मी
हाल- वुटवल संकरनगर

Friday, September 2, 2011

गजल- प्रतीउत्तर मा आमा ले छोरा लाई चिट्ठी

खवर रुपी तिम्रो पत्र सुन्छु जव आछ छोरा
पढ्नै नभ्याई झर्छन आंशु खै कुन्नी के भाछ छोरा।

हत्या हिंसा घट्थ्यो कि छिट्टै संविधान वने
संविधान को मिती पनि झन थपिदै गाछ छोरा।

गरीवी र महंगी नि हटाउछौ भन्ने हाम्रा
नेता लाई मात्र उहि कुर्सी ले अल्झाछ छोरा।

दुनियां ले आखा लांउछन पढाई छुट्दा वहिनीको
विहे पनि त गर्ने होला उमेर वढि राछ छोरा।

गोरा को लात त्यहां तिम्लाई घर आउन पाउनु छैन
यता मलाई दिन प्रती दिन डल्ले साहु ले खाछ छोरा।

आमा छोरा छुट्याउदा वुहारी ले सराप गर्लिन
भो ल्याउदिन नाती लाई उतै पढ्न लाछ छोरा।

दिन सुधार्न कति सम्म दु:ख गर्यौं जिवन भरी
यो कर्म ले सधै हामिलाई सत्रु हंसाछ छोरा।

कुरा सुन्दा प्रदेशी सव घर देश फर्के हुन्थ्यो लाग्छ
पल्तिर को हरी अचेल पासपोर्ट तिरै धाछ छोरा।

सन्ध्या & विना भण्डारी
सौ फर्साटिकर रुपन्देही

Sunday, August 14, 2011

गजल-यस् पालीको तिज् मा

यस् पालीको तिज् मा भने दिदी संगै नाच्नु पर्ला
मर्काउदै कम्मर् लाई मैले पनि भांच्नु पर्ला।

वुढी आमा भगवान् झैं चेली वेटी पाहुना रे
सानी पनि ससुराली भांडा आफै माझ्नु पर्ला।

आमा छोरा ससुराल् मा कस्तो दर खाने हुन् खै
छोरा अनि उन् को लागी थोरै दर सांच्नु पर्ला।

उता फेरी मेरी उनी तिज् को दिन व्रत वस्ने
दिर्घायु को कामना ले धेरै वर्ष वांच्नु पर्ला।

ठुली दिदी सानी दिदी वाटुली र चम्पा मध्य
कुन चांही धेरै राम्रो नाच्छन् नियालेर जांच्नु पर्ला।

२०६८/०४/२८
अशोक गौतम क्षितिज

Thursday, August 11, 2011

गजल

मैले पनि माया मारे तिम्ले माया मारे पछि
चोखो माया गर्दा पनि  विच् मै एक्लो पारे पछि।

सयौं जुनी संगै हुने वाचा कसम् विर्सिएर
यो मनका सवै रहर् कोपिला मै झारे पछि।

फुलै फुल् को संसार दिने प्रलोभन देखाएर
कांडे तार् को वार् लगाई त्यो मन् लाई वारे पछि।

सोध्दा खेरी साथी हरु तेरो माया के भो भन्दै
तर्काउदै कुरा मोडी त्यत्तिकै मा टारे पछि।

संझनाका चिनो हरु फ्यांकि दियौ दोवाटो मा
तिम्रो नाथे फिस्टे मन् मा अर्को कोहि चारे पछि।

मुक्तक - उनी र म.......

                  "म"
संझनामा चिठी लेखी खाम पठाउछु।
दु:ख गरी कमाएर दाम पठाउछु।
पुस माघ को सिरेठोमा वस्नु तातो आभास गरी,
मिर्मीरे विहानी संगै न्यानो घाम पठाउछु।

                 "उनी"
सकुसल भै वस्नु सधै काम चांहिदैन।
छिट्टै फर्की आउनु प्यारा दाम चांहिदैन।
संगै वसी गांउ घर मै मेलापात गरौंला,
वरु मलाई सांझ विहान माम चांहिदैन।

२०६७/१०/१७
अशोक गौतम क्षितिज

Wednesday, August 10, 2011

गजल

देश रुंदा संगै आंशु झराउनु देश भक्त हो
देशकै माया ममतामा हराउनु देश भक्त हो।

आधुनिक खाना अनि मम पिजा चाउमीन छोडी
आटो पिठो गुन्द्रुकले पेट भराउनु देश भक्त हो।

देशलाई सधै वचाई राख्न मर्न पनि नडराई
अंध्यारोमा नयां किरण छराउनु देश भक्त हो।

भ्रष्टाचार र घुस पेठ ले राष्ट्र लाई डुवाउंछ
तिनी सवै वाट मुक्त गराउनु देश भक्त हो।

देश माथी को अत्याचार र अतिक्रमण हटाउन
सिमाना मा राष्ट्र झण्डा फराउनु देश भक्त हो।

२०६८/०४/२५
अशोक गौतम क्षितिज

Tuesday, August 9, 2011

Gazal

यो मन का पिडा व्यथा मन भित्रै गुन्छु  अचेल
विगद का ति पल संझी हिंक्क हिंक्क रुन्छु अचेल।

पहिलो माया पहिलो प्रेम गाह्रो भयो भुल्न लाई
ढुकढुकी मा अझै पनि तिम्रै आवाज सुन्छु अचेल।

म वाट टाढा भयौ तर पनि माया गर्छु
कल्पिन्छु र सपनीमा तिम्रै साथमा हुन्छु अचेल।

खै किन मन दुखायौ अनायासै पराई वन्यौ
अतितको संझना मा तिम्रै तस्विर चुम्छु अचेल।

खुशी हट्यो यो मन वाट उजाडियो जिवन पनि
विवसता र उदासता मा अंधेरी रात चुन्छु अचेल।

पिउने गर्छु सांझ विहान अलीकति मन संहाल्न
संहालिन्न यि आंशुले आफै लाई धुन्छु अचेल।

Monday, August 8, 2011

रोई रहेछ मेरो प्यारो नेपाल आज

हिजो जस्तै लाग्छ
नेपाल सुन्दर थियो।
शान्त थियो।
विशाल थियो।
पुर्व टिस्टा सम्म
पश्चिम कांगडा सम्म,
मेरो सुन्दर देश लुटियो।
टिस्टा र कांगडा लुटाईयो।
रोयो देश आंशुले भिज्यो,
विलौना गर्यो।
कोहि भएन मेरो देश को त्यो आंशु पुछिदिने।
रोएको मन भुलाउने।

हिजो जस्तै लाग्छ
कांगडा मेरो थियो।
हरियाली पाखा संगै
वाह्रै मास वसन्तको अनुभुती दिलांउथ्यो।
तर
तर आज कांगडा उजाडिदैछ।
अपहेलीत वनेको छ।
विलौना गरीरहेको छ।
कस्ले सुन्ने उसको आवाज?
छैन त्यो उसको मन लाई सान्त्वना दिने।

हिजो जस्तै लाग्छ
टिस्टा मेरो थियो।
मेरो छाती मा वग्थ्यो।
सुस्साउंदै सुस्साउंदै,
माया प्रिती लांउदै।
सलल सलल
निरन्तर
तर
आज रुंदै छ टिस्टा पनि वारी पारी मडारिदै,
सुन्दर नेपाली माटो मा वग्न चाहान्छ
नेपाली मन लाई झक्झक्याउछ।
विचरा कोहि छैन विरह मा मन भुलाईदिने।

हिजो जस्तै लाग्छ
सुस्ता सवै मेरो थियो।
जंहा मेरो पसिना वग्थ्यो।
मैले हल गोरु संगै कोदाली विसाउंथे
तर
तर अहिले भारतीय सेना परेड खेल्दै छन्।
वन्दुक र गोली विसाईन्छ
नेपाल आमा को छाती माथी,
सुस्ता चिच्याएको छ।
दिन दिनै नेपाली माटो सकिदैछ।
वास्ता छैन कसैलाई
सवैले तमासा हेर्दै छन्....
 अशोक गौतम क्षिति

Thursday, August 4, 2011

Gajal

के भनु खै मेरो देश् को पुरानै छन् हाल हरु
भोली भोली भन्दा भन्दै धेरै विते साल हरु।

हत्या हिंसा वढ्दै गयो आभास् छैन सु-शान्तीको
कैले वन्द हुन्छ वग्न रगतका छाल हरु।


सुनौला र रहरका सपना ती वांकी हुंदै
मर्नु पर्छ हामी गरीव् नआउदै काल हरु।

अपराधी संरक्षण् मा प्रशासन् कै सिफारिस् ले
अनायासै निर्दोषी ले भोग्नु पर्छ गाल हरु।

लोकतन्त्र गणतन्त्र सिमीत भो कागज मै
परिवर्तन् छैन केहि छ पुरानै चाल हरु।

आज गर्या कुराहरु वदलिन्छन् भोली पल्ट
फसाईन्छ सोझा लाई वुन्दै नयां जाल हरु।

जस्तो देश् को माहोल भो त्यस्तै ज्ञान मिल्ने रैछ
सानो वच्चा वोक्छु भन्छ वन्दुक का नाल हरु।
२०६८/०४/१८
अशोक गौतम क्षितिज

Monday, August 1, 2011

Gajal

यौवनको मिर्मीर विहानी मा तिमी
सधै भरी मेरै हातको सिरानी मा तिमी।

सर्माउछ्यौ मलाई हेर्दै छड्के नजर् पारी
पुर्णिमाको चांदनी झै जवानी मा तिमी।

हरपल हरक्षण तिम्रै याद तिंम्रै तस्वीर
रात पछिको मिर्मीरे त्यो विहानी मा तिमी।

सधै तिम्रै वरीपरी घुम्न मन लाग्छ
यिनै दोषी नजरको निशानी मा तिमी।

यो मायाको क्षितिज मा लुकामारी खेल्दै
यो मेरो जिवनको कहानी मा तिमी।

२०६७/०९/१६
अशोक गौतम क्षितिज

Sunday, July 31, 2011

प्रवासी हुंदा

वाध्यता ले प्रवासी म हुंदा गजल लेखें
मन् का वह पिडाहरु फुंदा गजल लेखें।

ठुला भारी वोक्दा खेरी पेट पनि कर्करौंछ
गर्मी संगै खुन् पसिना चुंदा गजल लेखें।

दिन् भर् को थकान् अनि त्यसै माथी तिता वचन्
नसकेर खप्न मन रुंदा गजल लेखें।

वाण जस्ता वचन् र मात्रीभुमी संझनामा
रुंदा रुंदै आशुले मुख् धुंदा गजल लेखें।

धन् कमाउछु सुखी वन्छु ठुलो मान्छे वन्छु
भन्ने सप्ना यो मन मै कुंदा गजल लेखे।

२०६८/०४/०७
अशोक गौतम क्षितिज

Saturday, July 30, 2011

फर्कि आंउछु मेरी सानी

फर्कि आंउछु मेरी सानी मेरो माया नमार्नु है
तिम्रो मन् को मझेरी त्यो कांडेतार् ले नवार्नु है।

सधै भरी तिम्रो साथ वस्ने मन थियो मेरो
केहि वर्ष छुट्टिदैमा मन ढुङ्गा नपार्नु है।

सुख दु:ख जे परेनी आत्मसाथ गर्नु पर्छ
मुटु सानो वनाएर समस्या ला नटार्नु है।

एक्लै तिमी घर हुंदा नाना थरी कुरा गर्लान्
छल् कपटी कुरालाई चिम्म गर्दै नकार्नु है।

सोंचे जस्तो जिन्दगीमा कहिलेनी हुन्न रैछ
पिडा व्यथा वुझी तिमी आंशु वर्वर् नझार्नु है।

संझनामा सपनी मा आंउनेछु भेट्नलाई
त्यो मुटुको चोखो माया अन्त कतै नसार्नु है।

२०६७/१०/०३
अशोक गौतम क्षितिज

Monday, July 25, 2011

तिजमा लिन आउन सकिन म

यो तिजमा लिन आउन सकिन म सानी दिदी
यो भाईको व्यथालाई वुझिदिनु ज्ञानी दिदी।

समयको व्यस्तताले यो पाली चैं चिट्ठी लेखें
अर्को पाली गरौंला है फोन् मा कुरा कानी दिदी।

अलि छिट्टै जानु होला व्वारी लाई मद्दत् हुन्छ
तिज मान्न उनी पनि होलीन् माईत् जानी दिदी।

म आंउदा सानै थिईन् अली धेरै रुने गर्थीन्
सुध्रियो कि सुध्रिएन भान्जीको त्यो वानी दिदी।

आटो पिठो जे भएनी तिज् को दर संझिएर
आमा संगै हांसी खुशी खानु मिठो मानी दिदी।

हरीया ति चुरा अनी रातो रातो सारी संगै
छम्म छमी नाच्नु होला परे पनि पानी दिदी।

२०६८/०४/०९
अशोक गौतम क्षितिज

Friday, July 22, 2011

Gajal

पहिलो भेट मै नजरको तिर हान्यौ र त विग्रिए म
अरु भन्दा अली वेग्लै ठान्यौ र त विग्रिए म।

सारा संसार विर्सिएर च्याप्प हात समाई मेरो
दुनियां मा मलाई नै छान्यौ र त विग्रिए म।

ईशारा नै काफि भयो एउटा आंखा मारे पछि
यो मन ले के खोज्या हो जान्यौ र त विग्रिए म।

कल्कलाउंदो चल्चलाउंदो उथल पुथल यौवनको
नशा संगै अंगालोमा वान्यौ र त विग्रिए म।

मेरो पनि होस गुम्यो चुल्वुले त्यो आदतले
जवर जस्ती ओछ्यान् तिर तान्यौ र त विग्रिए म।

गाला अनि ओंठ चुम्दै एउटै चिज मागेको थें
आलीङ्गन् मा खुशी हुदै मान्यौ र त विग्रिए म।


अशोक गौतम क्षिति


Thursday, July 21, 2011

Gajal

वे अर्थै अंगालो कसाउनु किन
वनावटी आंशु खसाउनु किन?

झुट्टा आशा अभिलाशा देखाई
फिर्फिरे मायामा फसाउनु किन?

सहयात्रा विचमै छोड्नु थ्यो त
अर्धनो वसाई वसाउनु किन?

संगै वस्ने चाहाना नै छैन त
त्यो तन् लाई फेरी टसाउनु किन?

जे छ ठिकैछ खुशी थें त्यसैमा
पछि रुवाउन हंसाउनु किन?

२०६८/०४/०५
अशोक गौतम क्षितिज

Sunday, July 10, 2011

श्रीजना

हांस्दा हांस्दै रुनु पर्ने रुंदा रुदै हांस्नु पर्ने
जहां जान्छु ठक्कर खान्छु यसरी नि वांच्न् पर्ने।
नवोलेनी सुख छैन वोले पनि सुख छैन
कहां गएर चित्त वुझाउ जाने ठांउ कतै छैन।
कल्पनाको सागर वाट माथी माथी उठी
यथार्थको धरातल मा उभिएकै जाती।
झिनो आशा लिएर वांच्नु पर्ने यो दुनियामा
मनका पिर लुकाएर हांस्नु पर्ने यो दुनियामा।
जीवन एउटा जन्झिर हो भन्ने जान्दा जान्दै
त्यसैमा फसे म त दु:ख पिडा भोग्दै।
यो उजाड जिन्दगी मा साथी खोज्दै हिडे
कसो गरी पाईन्छ भन्दै समस्यामै धेरै भिडे।

अशोक गौतम क्षितिज

मुक्तक

जति टाढा उति माया धेरै हुन्छ गाढा
कहिलै पनि नवन्नु है विझाउने कांढा

म त तिम्रो ह्रिदयमा सुटुक्कै पसिसकें
लिने भए दिन्छु वरु पिरती को भाडा।

अशोक गौतम क्षितिज

Saturday, July 9, 2011

संझिएर रोंए

दुई मुटुका वात हरु संझिएर रोंए
संगै काट्या रात हरु संझिएर रोंए


जुनी जुनी म तिम्रै हुन्छु भन्थ्यौ
तर आज घात हरु संझिएर रोंए।

अशोक गौतम क्षितिज

Thursday, July 7, 2011

मुक्तक

वच्चा युवा व्रिद्ध सवको मर्म वुझ्ने सरकार छैन
गर्ने सधै एउटै कुरा नयां सोंचको प्रकार छैन।


झुट्टा आशा देखाएर भोट माग्ने सभासद ज्यु
राम्रो काम गरेनौ खै विस्वास गर्ने आधार छैन॥

२०६७/०८/१८
अशोक गौतम क्षितिज

Wednesday, July 6, 2011

Gajal(आज कां हरायौ)

पैले आफै धायौ,अनि साथै आयौ।
कोइलीको स्वर् मा मिठो गित गायौ।

प्यासी नयन् संगै अंगालो कसायौ।
भुलायो नजर् ले मात मा रमायौ।

वेहोसी वनेर चुप्प ओंठ खायौ।
आनन्द मा रम्दै दुवै तन् मिलायौ।

ति भुलेर सवैआज कां हरायौ।
ति भुलेर सवैआज कां हरायौ।
२०६८/०१/१९
अशोक गौतम क्षितिज

Sunday, July 3, 2011

gajal

संविधान लेख्न सधै गर्छौ किन आनाकानी।
तंछाड मछाड सधै भरी एउटै कुर्सी तानातानी।

कति थप्छौ समय पनि विस्वासको आश मरीसक्यो
लाग्छ आज् कल् समय खेर फालेका छौ जानाजानी।

भनाई एउटा गराई एउटा आराप र प्रत्यारोप ले
उहि पुरानो अविस्वासी वाणी एउटै हानाहानी।

गरीव जनता फकाई फुल्याई कुर्सी सम्म पुग्यौ भने
आफ्ना मात्रै हेर्ने गर्छौ विर्सि हामी सानासानी।



विस्वास गर्ने आधार हुन्थ्यो जस्तो वोल्छौ त्यस्तै गरे
जनताका दुखी रहेका दिलमा गर्दै मानामानी।



अशोक गौतम क्षितिज
पौंदिअमराई- ३ गुल्मि

Saturday, July 2, 2011

Gajal

गांउ वस्ती अंधेरै छ प्रकाश् लिई आंउछु आमा।
सवैको मन जित्न लाई विस्वास् लिई आंउछु आमा।

हुम्ला जुम्ला मुगु डोल्पा वसेका छन वाटो हेरी
शिक्षा स्वास्थ्य संचार संगै विकास् लिई आंउछु आमा।

हत्या हिंसा वलात्कार को होडवाजी लाई अन्त गरी
चारैतिर सु-शान्तिको आभास् लिई आंउछु आमा।

कालापानी सुस्ता कति भक्कानिदै रोएका छन्
त्यहां फेरी परिवर्तन् को सुवास लिई आंउछु आमा।

छुवाछुत् र विभेदको अन्त्य भको छैन अझै
समानताको साझा एउटै आकाश लिई आंउछु आमा।

सडकमा रात वित्छ भोका नाङ्गा अनाथको
तिनलाई फेरी गास वास कपास लिई आंउछु आमा।

देश डुवाउने भतुवा र भ्रष्टाचारी नेता लाई
भगाई कैलै नफर्किने निकास लिई आंउछु आमा।

अशोक गौतम क्षितिज
पौंदिअमराई- ३ गुल्मि

Gajal

रुवाउनु सम्म रुवायो शहरले।
दुखाउनु मुटु दुखायो शहरले।

धुलो धुवां ध्वनी र प्रदुषण
कुवाउनु धेरै कुवायो शहरले।

छोटा कपडाको भरमा जिउ सारा
झुकाउनु नजर् झुकायो शहरले।

हत्या हिंसा अपहरण र चोरी
लुटाउनु मानव् लुटायो शहरले।

हुने संग पैसा छ नहुने विचरा
सुताउनु भोकै सुतायो शहरले।

अशोक गौतम क्षितिज
पौंदिअमराई- ३ गुल्मि

Thursday, June 30, 2011

Gajal

वेला वेला दाइलाई सम्झि माइत आउने रहर गरे
ज्वांई लाई पनि साथै जांउ भनीभनी कहर गरे।

सासुलाई र ससुरालाई जति सक्यो मान राख्नु
नन्द देवर अमाज्यु लाई मिठो वोली कदर गरे।

पराई घरमा सवै नयां साना ठुला वरावरी
साना लाई माया गरी ठुला लाई आदर गरे।

उल्काउन सक्छन वहिनी नाना थरी कुरा सुनाई
अरुका ति कुरा लाई सुनेपनि वदर गरे।

सधै भरी अविस्वासी हुन्छ वुहारीको जीवन
परिवार को सरसल्लाहा र निर्णय लाई सदर गरे।

www.kshitizashok.blogspot.com
गत वैशाखमा मेरो एउटी वहिनीको विवाहको दिन सांझ लेखेको गजल....... भयो भएन? सुधार्ने मौका दिनु होला

Gajal

जवानीको फुल फक्रि पाक्दा रमायौ
इशारा मा केहि कुरा माग्दा रमायौ।

छोयो अव जवानीले सानी छैनौ तिमी
फक्रेको जवानीको प्यास लाग्दा रमायौ।

चड्दै गयो दुवैलाई यौवनको नशा
ओंठ चुम्दै छातीमा हात राख्दा रमायौ।

हिजो भन्दा आज अलि वेग्लै छ मौसम
पलपल खुशीका सीमा नाघ्दा रमायौ।

छैन मन पटक्कै आउनु भन्छ्यौ फेरी
लखतरान परेर म थाक्दा रमायौ।

तिम्रै हातको सिरानी मा भुतुक्कै निदाए
कोल्टे फेर्दा वेला वेला जाग्दा रमायौ।

अशोक गौतम क्षितिज
पौंदिअमराई -३ गुल्मि

Wednesday, June 29, 2011

Gajal

जुनी जुनी तिम्लाई माया गर्न पाए हुन्थ्यो लुरी
तिम्रो ह्रिदयमा वसाई सर्न पाए हुन्थ्यो लुरी।

तिमीलाई यो दिलमा सजाई अनि हात समाई
मायाको त्यो महासागर तर्न पाए हुन्थ्यो लुरी।

यो मनको चाहाना र फक्रिएको जोवन संगै
चोखो दिल् को मझेरीमा चर्न पाए हुन्थ्यो लुरी।

फुल्दै अनि लहराउदै प्रक्रितीको वागमा हामी
मन्द मिठो सुवासना छर्न पाए हुन्थ्यो लुरी।

पवित्र त्यो नाता अनि पवित्रै सिन्दुर संगै
खाली सिंउदो मेरै हात ले भर्न पाए हुन्थ्यो लुरी।

सुख दु:ख पिडा व्यथा हांसो आंशु सयर गर्दै
तिम्रै काखमा रमाउदै मर्न पाए हुन्थ्यो लुरी।

अशोक गौतम क्षितिज
पौंदिअमराई -३ गुल्मि

Monday, June 27, 2011

Gajal(प्रदेशी छोराकोतर्फ बाट प्रतिउत्तर आमालाई)


प्रतिउत्तर के लेखु खै छैन केहि वात आमा
चिट्ठी पंढे भक्कानिए रोंए पुरै रात आमा।

हत्या हिंसा अपहरण देशको चाला सधै उस्तै
सुन् फलाउथे देशमै मैले राम्रो माहोल पात आमा।

भोकमरी र महङ्गीको चपेटामा हामि गरीव
धनी साहुको घरघरमा हुंदा अन्न खात आमा।

आज सम्म काम गरेको तलव दे म नेपाल जान्छु
भन्यो भने चिम्म गर्दै हान्छ मलाई लात आमा।

माइतै वस्न दिनु उनलाई नाती लाई घरमा ल्याउनु
मामा घरमा वस्यो भने चढ्छ उस्लाई मात आमा।

सावा व्याज कट्ठा गरी अर्को महिना वुझाउला
विन्ती गर्दै डल्ले साहुलाई जोड्नु दुवै हात आमा।

पढाइ छुट्दा वहिनीको झनै मन दुख्यो मेरो
अभागीनी रैछिन वहिनी पाइनीन् माईती साथ आमा।

नरे पनि भर्ती भएछ आफ्नो मान्छे सिफारीस ले
म पनि त हुन्थे होला ठांउमा आफ्ना भात आमा।

दिनु वद्ला भाग्य ले नि खोस्न मात्रै जान्यो हाम्रो
कहिले आउला सुदिन खै सधै भयो घात आमा।

अशोक गौतम क्षितिज
पौंदिअमराई- ३ गुल्मि
हाल- खाडी मुलिक........

Wednesday, June 22, 2011

Gajal (प्रदेशी छोरालाई आमाको तर्फ बाट प्रतीउत्तर )



चिठीको खाम पाए पछि धेरै आंशु झरे छोरा
होस् मा छु कि वेहोसमा दोधारमा परे छोरा।

चर्को घाम् मा ढुङ्गा फोर्छु भन्यौ तिम्ले विदेशमा
यहि पनि सुन फल्छ त्यती दु:ख गरे छोरा।

यसै पनि लुरे थियौ अझै धेरै दुव्लायौ कि
आठ घण्टा ड्युटी भन्यौ सोह्र घण्टा छरे छोरा।



आज सम्म काम गरेको तलव वुझी आउभो घर
कस्ले हेर्ला वहिनी लाइ म यत्तिकै मरे छोरा।

मिठो खान पार्लर जान नपाएर आज भोली
वुहारी र नाती पनि माइतै वसाइ सरे छोरा।

अन्तिम मिती आइसक्यो छैन घरमा पैसा कत्ति
के भनेर पठाउने हो आउछन् साहु भरे छोरा।

महङ्गी भो खर्च वढ्यो वैनीको फि तिरिएन
रुन्छ मन कस्तो कर्म रैछ हाम्रो हरे छोरा।

सरकारी जागीर खान्छ भर्ती भयो साथी पनि
तिमी भन्दा कमजोर थियो तिम्रो साथी नरे छोरा।

अव कुन्नी एक् दुई वर्ष भन्दा धेरै वांच्दिन की
छैन होस पिरै पिरले भैछु वर वरे छोरा

सन्ध्या & विना भण्डारी
फर्साटिकर, रुपन्देही

Tuesday, June 21, 2011

Gajal(प्रदेशी छोराको तर्फबाट आमालाई चिट्ठी )

शव्द कोरी रहस्यका पठाकोछु खाममा आमा
ढुङ्गा गीटी फोर्ने गर्छु टन्टलापुर घाममा आमा।

आठ घन्टा ड्युटी भने गरेको छु सोह्र घन्टा
खटेको छु जनतन रात दिन साममा आमा।

चोट लाग्छ ऐया भन्छु दुख्छ जिउ शिर पाउ
दवाई मुलो गर्नु छैन राता नीला डाममा आमा।

पल्लो गांउको हर्केको नि उहि हो चाला मेरो जस्तै
हात राख्छ गनाउने शौचालयको जाममा आमा।

नेपाली ले नेपाली लाई नचिनेझैं गर्दा खेरी
विपत पर्दा कस्को साथ पाउनु पराई ठाममा आमा।

लग्यो अरे व्याजको वद्ला लैनो भैंसी डल्ले साहुले
मन दुख्यो खुन् पसिना साटेको छु दाममा आमा।

अर्को महिना रामे आंउछ पठाउछु धन् ऋण तिर्नु
चुक्ता गरी घर् वारी लाई गर्नु आफ्नै नाममा आमा।

तोते वोली वोल्दै थियो छाडी आंए सानो छोरा
संझनामा नयन् धारा खस्छन् खांदा माममा आमा।

उनलाई पनि नरमाइलो लाग्छ होला वेला वेला
माइत भेज्नु वुहारी लाई मेला पर्व राममा आमा।

उमेर ले नि साठ्ठी नाघ्यौ पेटको दिर्घ रोगी थियौ
वैंशमा जस्तो हुन्न अव ध्यान नदिनु काममा आमा।

परिवर्तन् भाछ भन्छन् जिज्ञासा ले मुटु पोल्छ
आजकल् त मोटर पनि जान्छ अरे गाममा आमा।

अशोक क्षितिज

जे गरे पनि दोष.......

करायो भन्यौ
गरायो भन्यौ।

दौडी आंउदा
खरायो भन्यौ।

राम्री छ्यौ भन्दा
सरायो भन्यौ।

वोल्दैमा मन
परायो भन्यौ।

धद्कीदा छाती
डरायो भन्यौ।

खुशि वनौदा
हरायो भन्यौ।

उपचार् गर्दा
चरायो भन्यौ।

हेर्दा यि आंखा
तरायो भन्यौ।

पर्खन भन्दा
टरायो भन्यौ।

Monday, June 20, 2011

गजल - संझिए.........

याद आउदा संगी-साथीको नाउलाई संझिए,
हांस्दै खेल्दै हुर्किएको गांउलाई संझिए।

सांझ विहान वन जंगल दाउरा घांस गर्दा,
चरचरी फुटेका ति पाउलाई संझिए।

स्कुल पढ्दा कापी किताव किन्न ऋण माग्दा,
दोव्वर तेव्वर व्याज लाउने साउलाई संझिए।

गर्भ मै मलाई छोडी स्वर्गेवास हुनुभको,
सहाराको खोजीमा उही वाउलाई संझिए।

गरीवी र भोकमरी को पिडा अनि व्यथा संगै,
पलपल दुखिरहने यै घाउलाई संझिए।

कुनै सामान छोइसक्नु किनी सक्नु छैन,
दिन दिनै उर्लिएको भाउलाई संझिए।

जननी जन्म भुमिस्च स्वर्गादपि गरीएसी,
माया लाग्छ जन्मिएको ठाउलाई संझिए।

गजल - मिलन पछि........

दुई मुटुका वाचा अनि कसमहरु तोड्दा रोएं,
मलाई छोडी मनको साइनो अन्तै तिर जोड्दा रोएं।

फुलेपछि फल लाउछ लहरांउछ भन्थे माया,
त्यहि मायालाई फुल्नै नदिई जरै वाट गोड्दा रोएं।

संगै जीउने संगै मर्ने वाचा कसम थाती थिए,
सुनौलो त्यो यात्रा विचमा तिम्ले वाटो मोड्दा रोएं।

एक्लो यात्रा कठिन थियो साहारामा तिमी आयौ,
गन्तव्य मै नपुर्याई दोवाटो मा छोड्दा रोएं।

मेरो माया लत्याएर हांसी खुशी राजी वनी,
पराई को सिन्दुर अनि उस्कै घुम्टो ओढ्दा रोएं।

Saturday, June 18, 2011

गजल - उनले भन्या कुरा......

नाम त मेरो अशोक थियो तर उनी काले भन्थीन,
ठट्टा गर्दै म त पोथी हजुर त भाले भम्थीन।

हात माथी हात राखी संगै जिउने वाचा गर्दा,
सधै हजुर साथमा भए संसार झाले माले भन्थीन।

हामी दुई को मिलन भयो पछिकालाई टक्कर दिन्छु,
कोही कसैले नजर लाए खालास चप्पल साले भन्थीन।

दिदीको नी लभ म्यारीज भो मैले पनि यसै गरे,
कहिले कांही माइत जांदा मार्ने होलान वाले भन्थीन।

संग संगै विताएका विगदका ति रात संझिदै,
मन वुझाउन सिरानीलाई अंगालो मा हाले भन्थीन।

तन मात्र अलग्गै हो मन मुटु एउटै हाम्रो,
त्यै मनको "क्षितिज" वाट चिहाउन थाले भन्थीन।

गजल - भन्थ्यौ प्यारी.........

हुनुपर्छ तिम्रो मेरो विहे भन्थ्यौ प्यारी,
मन मुटु सवै तिम्लाई दिए भन्थ्यौ प्यारी।

उजाड मेरो जिन्दगीमा वहार वनी आयौ र त,
फाटेको यो मनलाई सिए भन्थ्यौ प्यारी।

जुनी जुनी सयौं जुनी तिमी संगै हुन
यो धर्तीमा मैले जन्म लिए भन्थ्यौ प्यारी।

कहिले कांही टाढा भई संपर्क वाहिर हुंदा,
मन संहाल्न अलिकती पिए भन्थ्यौ प्यारी।

दु:ख सुख हांसो आंशु तिमीसंग सयर गर्न,
त्यै मनको क्षितिज वाट चिए भन्थ्यौ प्यारी।

अशोक गौतम क्षितिज 

Friday, June 17, 2011

गजल- कस्तो हुन्थ्यो नेपाल

कस्तो हुन्थ्यो देशमा नयां संविधान का धारा वने
हिमाल् पहाड तराई मधेश् संव्रिद सारा वने।

वैदेशिक हस्तक्षेप ले मुक्त हुन्थ्यो हाम्रो नेपाल
हाम्रा नेता भनाउदा हरु करौंती र आरा वने।

गरिव दुखी जनताको पिडा व्यथा भुलाएर
मन वुझ्थ्यो तिनै जनको दिलको अभिभारा वने।

विकास गर्न भाई वन्धु र भ्रष्टाचारी नगरेर
वन्थ्यो नेपाल सवैमा सदाचारी पारा वने।

हत्या अनि हिंसा त्यागी वन्द हड्ताल रुकाएर
नयां नेपाल सुन्दर शान्त विशालको नारा वने।

जुन ठांउमा गए पनि गर्भ गर्न पाउथ्यौ होला
विस्व माझ चम्किदिने हाम्रो नेपाल तारा वने।

दोष्.........

करायो भन्यौ
गरायो भन्यौ।

दौडी आंउदा
खरायो भन्यौ।

राम्री छ्यौ भन्दा
सरायो भन्यौ।

वोल्दैमा मन
परायो भन्यौ।

धद्कीदा छाती
डरायो भन्यौ।

खुशि वनौदा
हरायो भन्यौ।

उपचार् गर्दा
चरायो भन्यौ।

हेर्दा यि आंखा
तरायो भन्यौ।

पर्खन भन्दा
टरायो भन्यौ।

प्रदेशीए पछि.......

सवै वाट टाढा छु म घरको याद आयो
विगदका ति सवै पल भरको याद आयो।

चिसो हावा, डांडा पाखा छैन कठै आकाश मात्रै
चौतारीको पिपल अनि वरको याद आयो।

गगन् चुम्वि महलहरु आधुनिकता देखासिकी
ओत लाग्ने झुपडी त्यो खरको याद आयो।

कमाउन प्रदेश आइयो भने जस्तो तलव छैन
दिनानु-दिन् वढेको भाउ दरको याद आयो।

स्वतन्त्र हुनु कंहा जेलमा जस्तै वस्नु पर्ने
वा-आमाले संझाउदाको डरको याद आयो।

पढेपछि ठुलो मान्छे भइन्छ भन्थे पढाउदा
चेत पाइयो आज त्यहि सरको याद आयो।

गजल

खेती पाती गर्नु पर्दा एक्लै वेशी नझरे
वर्षा लाग्यो साउने भेलमा खोली नतरे।

तिम्रो माया साथमा लिई टाढा आए प्रदेशमा
आफ्नो ख्याल गर्नु धेरै मेरो चिन्ता नगरे।

समय मै तलव पाए अर्को महिना पठाउछु धन
त्यो डल्ले साहुको रिण तिरे व्याज मा नपरे।

पानी पर्दा खरको छानो चुहिन्छ होला धुरी वाट
टाल टुल गरी वस्नु घरै अन्त वसाई नसरे।

अझै दुई वर्ष जती लाग्न सक्छ म फर्किन
कठोर मन गरी वस्नु सानु डर्दै नडरे।

रुनलाई त जुन पनि रुन्छ अरे अंधेरीमा
मेरै यादमा कल्पिएर आंखामा आंशु नभरे।

मर्ने वांच्ने कसैको नि ठेगान छैन यो ठांउमा
वांचे भेट होला सानु म यतै नमरे।

Gajal

वस्यौ वाटो हेरी
फर्किए म फेरी।

र त जुध्यो नजर्
चियाउंदा खेरी।

चोखो त होलानी
त्यो दिल् को मझेरी।

मलाई नै पर्खि
कुवा र पंधेरी।

वलि दिप् झैं तिमी
हिंडौला अंधेरी।

राखे म तिम्लाई
माया जाल् मा वेरी।

राम्री चन्द्रमा झै
रैछ्यौ माया मेरी।

अशोक गौतम क्षितिज
www.kshitizashok.blogspot.com
kshitizashok@gmail.com

गजल- अशोक क्षितिज

तन एउटै मन एउटै धड्कन एउटै शास थियो
मेरो मनको मझेरीमा उनको सुन्दर वास थियो।

सर्प जस्तै प्रक्रिती नि कांचुलीन्छ वेला वेला
उजाडेको शिषिर पछि वसन्तको मास थियो।

जुनेली त्यो रातमा सहयात्रा हात समाउदै
हाम्रो सामु प्रक्रितीको समय पनि दास थियो।

मुना मदन जस्तै जोडी वन्यो संसार लोभ्याउने
शुन्य रात सत्रु वैरी विघ्नताको त्रास थियो।

फुल्दै झुल्दै लहराउदै प्रक्रितीको वागमा हामि
मग् मगाउदो खुस्वुरत पारीजात पास थियो।

सुस्त सुस्त छेकीयो जुन क्षितिज संगै स्पर्शिदै
वाकी पल उषाकालीन प्रभातको आश थियो।

Sunday, June 12, 2011

Gajal

हाम्रो देशका छ सय एक् कुपुत्रलाई मारौं साथी
कालो मोसो दलाएर महाकाली तारौं साथी।

नयां नेपाल भन्दै यिनले फाल्छन सधै कुहेको शास
नकटा का दांत वंगारा गनि गनि झारौं साथी।

हामि गरीव जनताका खुन पसिनामा राज गरे
घैंटा जस्ता यिनका भुंडी खोल्स्याएर दारौं साथी।

संविधान् लेख्ने होइन सधै जान्छन् झाम्रे गाउछन्
संसद घरको मुल गेटमा कांडेतारले वारौं साथी।

यिनको आशमा वस्यो भने सिटामोल् नि पाईदैन
कर्णालीका गांउ वस्ती हामि आफै चारौं साथी।

अशोक गौतम "क्षितिज"
संकरनगर-२, शारदा स्कुल रुपन्देही
हाल-खाडी मुलुक........वाट